Руймон

(диг.) – калмæнгæс æвирхъау мифон цæрæгой, нарты эпосы персонаж. Руймон æрдзæй кырм рахаста, фæлæ гæнæн ис æмæ уынын райдайа. Æмæ уæд, тынг егъау суæвгæйæ, æппæт адæмы дæр ныццæгъддзæнис. Цæмæй ахæм бæллæх ма ‘рцæуа, уый тыххæй йæ уæларвцæрæг Уацилла рæхыстæй сбаста æмæ йæ уæларвмæ сласта. Ам ын æрвон зæдтæ æмæ дауджытæ цирхъытæй хайгай кæнынц йæ буар æмæ йæ уарынц мард адæмыл. Мæрдтæ Руймоны буары хæйттæй цæттæ кæнынц алыхуызон хостæ æмæ дзы куы фæхъæстæ вæййынц, уæд цы кары фæзиан сты, уыцы кары райгас ваййынц.

…

(диг.) – мифологическое чудовище, один из персонажей осетинского нартовского эпоса. Считалось, что Руймон слеп от рождения, однако может стать зрячим и тогда, увеличившись до неимоверных размеров, он уничтожит всех людей. Чтобы этого на случилось, небожитель Уацилла набрасывает на него цепи и поднимает на небо, где небесные духи отрубают от Руймона мечом куски его тела и раздают умершим. Последние, приготовив из кусков тела Руймона снадобье и вкусив его, воскресают в том возрасте, в котором умерли.

см. Ирон адæмы этнографи æмæ мифологи